νεμάλον

νεμάλον (Μ)

1. επίρρ. όχι λίγο, αρκετά

2. ως επίθ. αρκετός

3. φρ. «νεμάλον ἦτον» ή «νεμάλον εἶναι» ή «νεμάλον ἔστω» — είναι αρκετό, φθάνει, αρκεί.

[ΕΤΥΜΟΛ. < σλαβ. ne malo].